کاتانا طرح ژاپنی tsukikage-katana

توضیحات

کاتانا طرح ژاپنی tsukikage-katana

سردی فلز روی گردنش نشست. کیگو چشمانش را باز کرد و خود را در قلعه‌ای متروک یافت، جایی که نباید باشد. لحظه‌ای قبل در موزه توکیو ایستاده بود، کنار ویترین شمشیر  月影 – Tsukikage … و حالا این تیغه سرد روی گلویش تکیه داده بود. صدای خنده‌ای پیچید: “تو هم یکی از آن نگهبانان زمانی هستی؟” مردی با نقاب روباه سفید از تاریکی بیرون آمد. “اسم من کیتسونه است… و این شمشیر، میراث خاندان من بود تا تو آن را دزدیدی!”

کیگو به یاد آورد: Tsukikage شمشیری بود که می‌توانست سایه‌ها را ببرد نه جسم، بلکه  خاطرات را. هر کس با این تیغه زخمی می‌شد، بخشی از گذشته‌اش پاک می‌شد.

کیتسونه حمله کرد. Tsukikage در هوا رقصی مرگبار آغاز کرد، هر ضربه‌اش مثل نور ماه روی آب می‌درخشید. کیگو به سختی از ضربات فرار می‌کرد، اما یک بریدگی روی بازویش نشست ناگهان خاطره‌ای محو شد : او دیگر نام مادرش را به خاطر نمی‌آورد!  

“ببین چقدر راحت تاریخ یک انسان را می‌شوی! ” کیتسنه خندید. “حالا بگو… چرا موزه‌ها را برای دزدیدن گذشته‌مان زیرورو می‌کنی؟”

کاتانا طرح ژاپنی tsukikage-katana  

در لحظه مرگ، کیگو تیغه را به زمین کوبید. سایه‌ها مثل مایع دور شمشیر چرخیدند معلوم شد Tsukikage اصلاً سلاح نبود، بلکه قفسی برای روح یک “نگهبان زمان” بود که قرن‌ها پیش خاطراتش را دزدیده بودند!  

کیتسونه نقابش افتاد: صورتش شبیه مجسمه‌ای شکسته بود هیچ ویژگی انسانی نداشت. “من… من چه کسی هستم؟”

صبح روز بعد، کیگو در موزه به هوش آمد. Tsukikage سرجایش بود، اما روی دسته‌اش قطره‌خونی خشک شده دیده می‌شد. نگهبان موزه نزدیک شد: “می‌دانی عجیب چیست؟ این شمشیر هر صبح کمی کدرتر می‌شود… مثل اینکه کسی دارد خاطراتش را از آن می‌دزدد.”

کیگو دستش را روی شیشه ویترین کشید سایه‌اش روی زمین حرکت نکرد…